Flutasin

Kontraindikacije:

Preosetljivost na flutamid ili na druge pomoćne supstance leka.

Lek Flutamid se primenjuje isključivo kod pacijenata muškog pola.

Započinjanje lečenja treba da bude pod nadzorom lekara specijaliste.

Takođe, potrebno je voditi računa o uticaju leka na funkciju jetere i na spermatogenezu kod pacijenata kod kojih nije urađena orhidektomija.

Oštećenje jetre:

U toku primene flutamida prijavljene poremećaji u vrednosti transaminaza, holestatska žutica, nekroza jetre i hepatička encefalopatija. Hepatotoksičnost izazvana flutamidom se obično povlačila smanjenjem doze ili prekidom terapije, ali su zabeleženi i smrtni slučajevi.

Terapiju flutamidom ne bi trebalo započinjati kod pacijenata kod kojih su vrednosti serumskih transaminaza dva do tri puta veće od normalnih vrednosti.

Odgovarajuće laboratorijske testove kojima se isputuje funkcija jetre treba uraditi jednom mesečno u toku prva četiri meseca terapije, a nakon toga povremeno ili ukoliko se pojave prvi simptomi poremećaja funkcije jetre (npr. svrab, urin tamne boje, trajna anoreksija, žutica, osetljivost u gornjem desnom kvadrantu abdomena ili neobjašnjivi simptomi nalik gripu).

Terapiju flutamidom treba prekinuti ili smanjiti dozu leka ako pacijent ima laboratorijski dokaz oštećenja jetre ili žutice, a biopsijom se ne mogu potvrditi metastaze u jetri (videti odeljak posvećen neželjenim dejstvima).

Osim toga, kod pacijenata kod kojih nije urađena farmakološka ili hirurška kastracija , tokom dugotrajnog lečenja, treba razmvimaotriti povremeno određivanje broja spermatozoida.

Kod ovih pacijenata, u toku terapije flutamidom može doći do povećanja nivoa testosterona i estradiola u plazmi. Pošto može doći do zadržavanja tečnosti u organizmu, lek treba davati sa oprezom pacijentima sa srčanom insuficijencijom.

Povećanje nivoa estradiola može dovesti do tromboembolijskih poremećaja.   

Kod pacijenata sa predispozicijom ili postojećim G-6-P deficijencijom može se razviti methemoglobinemija. Flutamid se većim delom izlučuje putem bubrega. Potrebno je prilagoditi dozu kod pacijenata sa bubrežnom insuficijencijom. Prijavljeni su slučajevi povišenih vrednosti kreatinina u serumu.

Lek Flutamid sadrži kao pomoćnu supstancu laktozu, monohidrat. Pacijenti sa retkom naslednim oboljenjem intolerancije na galaktozu, nedostatkom Lapp laktaze ili glukozno-galaktoznom malapsorpcijom, ne smeju koristiti ovaj lek.

Kod pacijenata na dugotrajnoj antikoagulantnoj terapiji zabeleženo je produženje protrombinskog vremena nakon započinjajna monoterapije flutamidom. Iz tog razloga se preporučuje pažljivo praćenje protrombinskog vremena. Takođe, može biti potrebno i prilagođavanje doze antikoagulanasa kada se istovremeno primenjuje flutamid.

Flutamid može odložiti metabolizam steroida.

Izbegavati istovremenu primenu sa potencijalno hepatotoksičnim lekovima. Izbegavati prekomerno konzumiranje alkohola.

Prijavljeni su slučajevi povećanja koncentracije teofilina u plazmi kod pacijenata kod kojih je istovremeno u terapiju uveden flutamid. Teofilin se primarno metaboliše pomoću CYP 1A2, glavnog enzima koji pretvara flutamid u njegov aktivni agens 2-hidroksiflutamid.

Nisu sprovedena ispitivanja na trudnicama ili dojiljama. U studijama na životinjama, reproduktivna toksičnost flutamida je povezana sa njegovom antiandrogenom aktivnošću.

Nisu sprovedene studije koje se odnose na uticaj flutamida na sposobnost upravljanja motornim vozilom ili rukovanja mašinama.

Jedna tableta od 250 mg uzima se oralno tri puta dnevno na svakih 8 sati.

Kada se flutamid primenjuje u početnom lečenju uz LHRH agoniste, incidenca i težina povratne reakcije pogoršanja bolesti (tzv.flare reaction) koja se javlja kao odgovor na LHRH agoniste može biti značajno manja ako se flutamid uvede pre, a ne istovremeno sa LHRH agonistom. Zbog toga je preporuka započeti lečenje jednom tabletom flutamida tri puta dnevno istoveremeno ili najmanje 24h pre početka davanja LHRH agonista. Uzimanje flutamid tableta treba započeti 8 nedelja pre početka terapije zračenjem i nastaviti tokom radioterapije.

Podešavanje doze kod pacijenata sa insuficijencijom bubrega i jetre: 

Zbog njegovog hepatotoksičnog potencijala, potrebno je utvrditi korist i potencijalni rizik primene flutamida kod pacijenata sa poremećenom funkcijom jetre.

Praćenje pacijenata: 

flutamid se u velikoj meri vezuje za proteine i ne može se ukloniti dijalizom.

Prilikom ispitivanja delovanja flutamida kod životinja, znakovi predoziranja su uključivali hipoaktivnost, piloerekciju, usporeno disanje, anoreksiju, preteranu smirenost, povraćanje, methemoglobinemiju, ataksiju i/ili suzenje očiju. Nije utvrđena pojedinačna doza flutamida koja dovodi do simptoma predoziranja ili se može smatrati opasnom po život. Jedan pacijent je preživeo nakon uzimanja pojedinačne doze veće od 5g, pri čemu nisu primećena ni neželjena dejstva.

Zbog činjenice da se flutamid velikim delom vezuje za proteine plazme (približno 94%), dijaliza ne predstavlja efikasnu metodu uklanjanja leka iz organizma. U obzir dolazi ispiranje (lavaža) želuca.

Monoterapija:

Najčešća prijavljena neželjena dejstva na flutamid tablete u kliničkim ispitivanjima su ginekomastija i /ili osetljivost dojki, ponekad praćene galaktorejom. Ove neželjene reakcije prestaju nakon smanjenja doze leka ili prekida tretmana.

Uticaj tableta flutamida na razvoj kardiovaskularnih poremećaja nije veliki i značajno je niži u poređenju sa dietilstilbestrolom.

Kombinovana terapija:

Najčešće prijavljena neželjena dejstva kod kombinovane terapije flutamid tabletama i LHRH agonistima u kliničkim ispitivanjima bila su talasi vrućine, smanjenje libida, impotencija, dijareja, mučnina i povraćanje. Osim dijareje, sve se te nuspojave javljaju sa sličnom učestalošću i pri monoterapiji LHRH agonistima. U kliničkim ispitivanjima nije bilo značajne razlike u pojavi ginekomastije između bolesnika lečenih placebom i onih koji su primali flutamid i LHRH agonist.

Neželjena dejstva povezana sa lečenjem:

•Veoma česta (>1/10); 

•česta (>1/100 , <1/10); 

•povremena (>1/1000 , <1/100); 

•retka (>1/10000 ,<1/1000); 

•veoma retka (<10000).

*Opisana su dva slučaja malignog tumora dojke kod muškaraca koji su uzimali flutamid tablete.U jednom slučaju došlo je do pogoršanja već postojećeg čvora pronađenog tri do četiri meseca pre početka monoterapije flutamidom kod bolesnika sa benignom hipertrofijom prostate. Nakon, ekscizije, postavljena je dijagnoza slabo diferenciranog duktalnog karcinoma.U drugom slučaju radilo se o ginekomastiji i čvoru otkrivenom nakon dva, odnosno šest meseci po početku monoterapije flutamidom zbog lečenja uznapredovalog karcinoma prostate.

Devet meseci nakon početka lečenja, čvor je hirurški odstranjen, pa je postavljena dijagnoza umereno diferenciranog invazivnog duktalnog karcinoma u stadijumu T4NOMO, G3, bez uznapredovalih metastaza.